رشد كن

فكر ميكنى دلتنگى شكل داره؟ 

آره ! شكل اين صفحه هست 

از در و ديوارش حس دلتنگى ميريزه 

اينروزها روزهاى آسونى نيست 

اين نوشته ها فقط ديگه براى تو هست 

مدت هاست...

خود من هم دارم ميشم شكل تو 

من اين شكل رو دوست دارم 

شكل خودمه 

همونى كه مى خوام 

همونى كه هميشه خواستم و لابلاى كلى روزمرگى هاى الكى و بيهوده فراموش شده بود 

 

رشد كن...

دلم براى نوشته هات تنگ شده 

براى روزها و شب هايى كه ميومدم چندبار نوشته هاتو ميخوندم 

انگار دستمو ميكشيدم رو رد نوشته هات چشمامو ميبستم و تورو در حال نوشتن تصور ميكردم

چقدر جات خاليه

براى شب هايى كه از بى عشقى خوابم نميبرد و نوشته هاى تو تسكين  درد و گرما بخش  قلبم بود  

چرا ديگه نمينويسى؟ 

دلم برات تنگه 

رشد كن...

ميدونى يدفعه چه تصويرى اومد تو ذهنم؟ 

اينكه پونزده سال پيشه و من نشستم موهامو دارى ميبافى 

ميدونم اين خاطره اتفاق نيفتاده ولى به خاطر آوردمش 

رشد كن...

فكر ميكنم فروغ رو بيشتر زن ها ميفهمند 

اون احساسات پاكى كه با تفكر نامردانه به بدترين وجه ممكن برداشت ميشه 

در فروغ جسارتى بوده كه تو كمتر كسى ميتونى پيدا كنى 

جسارت جستجوى عشق و زندگى 

و برخوردن با نامردى 

به هر حال فروغ رو بايد فهميد 

عمق جان و پرواز روحش را بايد فهميد 

گل اندوهت را كسى نچيد فروغ جان

كاش روحت شاد باشد

ياد شما گراميست نزد ما 

رشد كن...

حس مادرى رو دارم كه فرزندم تنهايم گذاشته است ولى بازم دوستش دارم

رشد كن...

من سلامتت رو مى خوام از اين دنيا 

تو سلامت باش... تو دردسر نداشته باش... ذهنت از فكر و خيال اذيت نشه 

نميگم كافيه... اما اينا وقتى نباشه ...حتى نميتونم فكرش رو هم بكنم!... پس مى خوام اينا باشه و من نباشم 

خدا خودش هوامون رو داره ...

توكل بر خدا 

من هم خودم رو دور نگه ميدارم تا خداى نكرده اذيت نشى 

اما قلب و روحم با تو هست 

و تا جان در بدن دارم دوستت دارم و تو را از خدا خواهانم 

رشد كن...

ميدونى اين روزها خيلى تلخه .. علاوه بر زخم ودرد اين روزها ياد روزهايى افتادم كه بعد سختى هاى زياد دلخوش ميشدم و بعد ميديدم اشتباه كردم و تمام اميد و آرزوهام بر باد ميرفت اما ميدونى چى سخت ترش ميكنه ؟ رشد كن...

هميشه پيشگيرى راحت تر و بهتر از درمانه 

متاسفانه همينطوره كه اگه شرايط به دست آدماى بد و بيشعور بيفته ديگه نميشه از بديشون خلاص شد يا خيلى سخته

رشد كن...